Volgende week is het zover. Op vakantie. Kijken hoe het huis erbij staat. Hoe hoog staat het gras, hoe geel zal het zijn? Toch nog geen gevallen bladeren op de grond? In 2003 was dat het geval. Die hete zomer die de Fransen nog steeds bijstaat en waarin ook de grote brand bij ons in de buurt plaatsvond. Die brand die zo dichtbij kwam dat de autosleutels klaar lagen om snel te kunnen vertrekken en er as op de buitentafel lag. We hoefden uiteindelijk niet te evacueren door de regen die de brandweerlieden hielp blussen.
Als je nu door het gebied rijdt zie je de sporen alleen nog als je het weet en zijn de kale boomstaken verdwenen tussen het nieuwe groen.
Een paar jaar later was onze favouriete camping de klos. In 2005 raasde een brand van Greoux les Bains over de camping door naar Esparron. Campinggasten konden ontsnappen, vaak met alleen het hoogst noodzakelijke bij zich. Wij waren toevallig een paar dagen eerder al naar huis....
Ook hier heeft de natuur zich hersteld en konden we vorig jaar weer in de (half) schaduw onze tent opslaan.
We gaan niet uit van branden dit jaar en ook verzengende hitte hoeft niet. Gewoon 29 graden Celcius, een zonnetje, een boek, een ligstoel of hangmat en dan je verliezen in je romankarakters en verder nergens in , nou, ja, lekker eten en drinken met af en toe een balansdag ( dat laatste heeft F. bedacht).
