vakantieschrijfsels 4

Deze zomer waren er weer rommelmarktvondsten. De mooiste vondst was een haardplaat. Naar een versierende metalen plaquette was ik al jaren op zoek om op de buitenmuur te hangen op de plek waar vroeger de voordeur had gezeten. Op het frambozenfeest in Nozieres kwamen we een metalen plaat tegen met een voorstelling erop. De plaat was zo verroest dat we de voorstelling nauwelijks konden zien. Volgens de verkopers stonden er 3 figuren op. Ze droegen de plaat die zo'n 40 kilo woog voor ons dwars door de drukke straatjes van Nozieres naar de auto. Een collegaverkoper maakte een praatje terwijl F. de auto haalde en vond dat de plaat te goedkoop was verkocht (altijd extra leuk, te denken dat je een voordeeltje te pakken hebt!). Thuis hebben we hem geschuurd, geolied en opgehangen. Alsof hij er altijd al hing...

vakantieschrijfsels 3

Mijn wens dat het niet warmer dan 29 graden hoefde te worden op vakantie werd niet ingewilligd. Integendeel. Het werd heet. Wat niet zo leuk was, was dat het al lang heet was voor wij kwamen. Tevens was er geen regen gevallen in 6 weken. Arme boompjes. F. had juist in mei een aantal bijzondere fruitboompjes gepland. Een amandel, een platte perzik, een moerbei, een reine claude, een peer en een abrikoos. Zij alle waren op sterven na dood. Noodhulp bleek geboden. Een mobiel waterbassin en een waterslang van 50 meter moesten de bomen redden. Het is even afwachten maar het lijkt erop dat de meeste boompjes gered zijn. Alleen de moerbei is waarschijnlijk te verzwakt geraakt om het spatje leven dat we nog in zijn bast zagen vast te houden.

De droogte had ook brandjes in de omgeving tot gevolg. Gelukkig geen grote zoals in 2003, maar wel moest de brandweer regelmatig in actie komen. Het is een gekke ervaring als het water in de zwemplas, waar jij net aan het zwemmen bent opgezogen wordt door een aantal brandweerwagens.

vakantieschrijfsels 2

We kwamen dus af en toe wel van het dagbed af. Bijvoorbeeld voor een dagtocht naar de Mont Mezenc. De Mont Mezenc is een echte berg op de grens van de Ardeche en de Loire. 1750 meter hoog. Al jaren waren we van plan om deze, of de andere berg van de Ardeche: de Gerbier de Jonc, te bezoeken, maar het was er nog nooit van gekomen. Op een dag dat het alweer 37 graden Celcius zou worden besloten we de bergen in te gaan voor verkoeling. Aldaar bleek het maar 3 graden koeler te zijn, wat toch best uitmaakte en het was er mooi....Met de auto kun je komen tot 1500 meter en de laatste 250 meter hoogte kun je in een afwisselend landschap afleggen te voet. Na een uur sta je dan op de top

vakantieschrijfsels

De komende week zal ik u wat verhalen over de afgelopen vijf weken in Frankrijk. Het eerste schrijfsel gaat over de boom. Naar die boom, een esdoorn, kan ik hevig verlangen als ik in Nederland ben. Regelmatig zeg ik  tegen collega John, als ik er zat van heb, "over x weken (x = 4, 5, 2 of 8, al naar gelang het aantal weken dat de vakantie nog in het voren is) zit ik weer onder de boom!" Hier een indruk van de boom en de plek onder de boom. Bij de tweede foto zijn de fantastische door F. deze vakantie gebricoleerde dagbedden te zien. Om nooit meer vanaf te komen. Maar dat deden we toch af en toe wel natuurlijk. Meer daarover in het volgende bericht.