Zoals elke kerstvakantie een bezoekje aan Amsterdam. Een bezoek aan de Bijenkorf natuurlijk , het vertrek van de winkel uit Arnhem wordt na 2 jaar nog steeds betreurd. En dit keer ook een bezoek aan het Rijksmuseum. F. was er nog niet geweest na de heropening. Ik wel, vorig jaar, waarbij ik toen vooral gegrepen werd door het gebouw en de versieringen. We gingen nu ook voor Anish Kapoor. Ik had deze kunstenaar ontdekt in Parijs, toen hij in het Grand Palais een grote rode ronde ' tent ' had geplaatst. Ik had ervoor in de rij gestaan, voor het eerst, maar de ervaring was het wachten waard. Er staat een heel mooi filmpje over dit kunstwerk op internet:
Dan zijn werk in het Rijksmuseum. Niet mooi in de zin van mooi. Wel weer indrukwekkend. Ik zal de foto van het werk onderaan deze blog plaatsen, zodat u niet afgeschrikt wordt om verder te lezen. We hadden vooraf de documentaire over de verbouwing van het Rijksmuseum nogmaals bekeken en waren weer vertederd door de meneer die de Japanse tempelwachters naar Nederland heeft gehaald. De vorige keer was ik daar niet aan toegekomen, daarom nu eerst daarheen. Mooi!
Verder waren we in de eregallerij met de beroemde schilderijen toch weer onder de indruk van een aantal werken die zo bekend zijn dat je de afbeeldingen kunt dromen: het melkmeisje en de brieflezende vrouw van Vermeer. Maar als je de doeken in het echt ziet waarbij je de verf bijna kunt aanraken (het viel me op dat je zo dichtbij mag komen in dit museum) krijgt het toch een andere betekenis. Dan nu nog Kapoor. Schrik niet...
