schrijfcoach

Zo zien twee pagina's van mijn manuscript 'Woestijnkoorts' eruit nadat Marjon het heeft geredigeerd.

Dat zijn wel heel veel aanwijzingen! Maar ik ben er erg blij mee. Ik zie dat ik onbewust veel spreektaal gebruik. Maar soms negeer ik een aanwijzing van haar omdat ik het toch wil zoals ik het eerst had bedacht en opgeschreven.

Tegelijk met het schrijven van mijn boek ben ik Max, Misha en het TET offensief opnieuw aan het lezen. Dat niveau ga ik nooit bereiken, maar wat een genot is het als een (dik) boek opnieuw boeit! Je weet wat er gaat komen. Je weet hoe mooi het is en je kunt nog meer op de tekst letten dan de eerste keer dat je het las en nog niet wist hoe het verhaal zich zou ontwikkelen. Er zijn een aantal boeken (vaak een serie) die ik vaker dan een keer lees. Niet altijd topliteratuur. Neem de Zweedse 'Astrid' met de heerlijke illustraties van Hans Borrebach. 

 

Of de 'Kleine Huis' serie (niet te vergelijken met de kitch tv serie gebaseerd op de boeken). Meermalen heb ik passages voorgelezen aan F. als ik voor de zoveelste maal getroffen werd door de levenswijsheden die gememoreerd worden. 

Maar ook meer volwassen werk zoals 'het Puttertje' en 'de Verborgen Geschiedenis' van Donna Tart,  en 'de Zee, de Zee' van Iris Murdoch heb ik meermaals gelezen. Tv, krant, Netflix en sociale media verdringen vaak het pakken van een boek. Maar net als Eva Hoeke laatst schreef in de Volkskrant, neem ik mij tegenwoordig voor om minstens een uur per dag een boek te lezen. De aanstaande winter zal hierbij helpen.

kweeperen pâte

Ook in een grote keuken, en op een grote tafel, kan de boel verstopt raken. Het oranje driehoekje midden rechts is de kweeperen pas. Eén van de twee bakplaten. Een hele middag werk (en een ruzietje tussendoor) voor dit resultaat. Nu nog genoeg indrogen anders moet 'ie toch nog in een potje als jam.

herfst

Hoewel hier in Frankrijk voor de vierde dag de zon uitbundig schijnt en het eerder zomer lijkt is het toch echt herfst volgens de kalender. Dus de kweeperen zijn rijp, de kastanjes liggen op de grond en er worden tientallen soorten pompoenen aangeboden op de markt.

Van de kweeperen wordt pâte  (het ouderwetse Nederlandse woord hiervoor is -pas-) gemaakt, van de kastanjes wil F. een herfstdoos maken (?!) en de pompoen gaat in een stoofschotel. Ook dat laatste is niet helemaal mijn idee, want ik houd helemaal niet van pompoen. Maar van de zon houd ik des te meer, dus ik begeef mij nu weer met een van mijn boeken naar de ligstoel om te doen wat het seniorenbrein een beetje vitaal schijnt te houden: lezen.

stockdagen

Van 7 t/m 10 november 2019 openen ruim 115 ontwerpers en high-end winkeliers hun deuren van hun voorraadkasten. Vier dagen lang kunt u door heel Arnhem struinen op zoek naar dat ene bijzondere stuk dat zo goed zal staan in uw kledingkast. Maar, gedachtig de nieuwe duurzaamheid kunt u ook gewoon alleen kijken en misschien wordt u wel geïnspireerd om een vergeten kledingstuk zo op te knappen dat u weer helemaal zin krijgt om dat te dragen!

Deze afbeeldingen zijn gekopieerd van de site Style Indicator, de link staat hiernaast.

wat deze week?

Waar zal ik het deze week over hebben?
Over de voorlichtingsbijeenkomst over pensioenen, georganiseerd door mijn werk? Saai....
De tweedaagse van de Ondernemingsraad bij het Platform MBO? Spannend! En vanmorgen groot nieuws op de voorpagina van de Volkskrant (iets over functiemix). Misschien.
Over de ingezette herfst met het hele weekend regen? Nee!
Over het tussen de bedrijven door inscannen van oude foto's? Ik ben nu bij 1997. Ja! Want hierbij zijn mooie plaatjes te laten zien die ik niet moe word opnieuw en opnieuw te bekijken.