digitaal

Alles digitaal. Hoewel, de krant komt in de hoedanigheid van papier nog in de bus. Maar dat was het wel. Werken gaat digitaal: niet heel fijn; rugpijn. Vergaderingen digitaal: ook niet fijn, wachten op je beurt nadat je een kruisje hebt gezet in de chat en niet ouderwets gezellig door elkaar heen tetteren. Toneel digitaal: niet je ergeren aan een hoestende buurman in de zaal, maar wat een klein schermpje! Een workshop Indesign digitaal, verwondering over de plekken waar vreemde mensen achter hun laptop gaan zitten. 

Toch is er ook al genoeg 'back to normal'. De eerste keer weer naar de Bijenkorf en naar Ikea. Eten bij familie in de tuin en bij vrienden binnen! De eerste afspraak gemaakt in een restaurant. 

Maar wat mij de meeste vreugde geeft is de mededeling van de Franse staatssecretaris afgelopen vrijdag dat in ieder geval mensen met een tweede huis in Frankrijk best wel weer naar Frankrijk mogen straks vanwege hun band met het land en het feit dat ze er ook belasting betalen....   Nu het vaccin nog. 

hoge veluwe

Na de euforie van afgelopen woensdag; Europa: -de grenzen gaan open!- en de deceptie twee dagen later; Frankrijk: -wij niet!-, zijn wij maar weer de natuur ingetrokken. De hoge Veluwe, meestal druk en daardoor niet leuk, maar op deze vroege woensdagochtend juist heel rustig en met een ontmoeting met een schaapskudde.

filmpje schapenkudde

home

Home is where the heart is. Maar dit huis, hoewel op de foto 

aangenaam door de avondzon verlicht, is niet het hele jaar het huis waar mijn hart zich bevindt. Nadat 11 mei een datum was waarop regels  wellicht versoepeld zouden worden, werd het daarna 2 juni, daarna 15 juni en nadat mijn vertrouwen dat wij dit jaar nog naar Frankrijk konden vertrekken tot het nulpunt was gezakt las ik vandaag een bericht dat de Europese Unie waarschijnlijk toch 13 mei (morgen dus al) gaat aankondigen dat grenzen opengaan. Er zijn ergere dingen op de wereld dan niet naar Frankrijk te kunnen gaan: de ziekte zelf of een volledige lock-down, maar deze opsluiting in eigen land voelt als een beperking die ik mijn leven lang niet gekend heb. Beperkingen door geld (geen geld) om dingen niet te kunnen zijn mij bekend en veroorzaken niet zo'n misnoegen als deze verordening van een regering om de grens niet te kunnen oversteken. 

wandelen

Nu Frankrijk nog steeds gesloten blijft, tot minstens 2 juni, blijven we spannende wandelingen opzoeken in Nederland. Omdat het weer erg meezit deze lente ziet Nederland er minder Nederlands uit dan normaal. Afgelopen zondag werden we overvallen door een regenbui, maar de bloemenpracht het Woerdense Verlaat was enorm prachtig. 

Gisteren gingen we lopen bij Wekerom (bij Ede) en liepen we in het mooiste bos wat ik ooit gezien heb! Sprookjesachtig mooi, stil, met heuveltjes, met luidkeels vogelgezang, zonder (snel)weg lawaai en zonder veel menselijk gekakel. Zo wordt Nederland steeds leuker met z'n intelligente lock- down en Frankrijk steeds onaantrekkelijker met z'n rare regeltjes (max 100 km van je huis af mogen).