Vorige week stond er in het magazine van de Volkskrant een artikel over Redres, een makelaar in bijzondere panden. Ik ben een middag zoet geweest om op hun website te smullen van oude herenboerderijen, torens, antroposofische interieurs en nog meer (buitenland!). Eens in de zoveel tijd droom ik ervan om me alsnog om te scholen tot makelaar. Ik vind het een van de leukste dingen om te doen: huizen bekijken, zowel van binnen als van buiten. Toen we gedurende 2 jaar op zoek waren naar ons huis in Frankrijk heb ik genoten van de tochtjes achter racende makelaars, ingestorte huizen (veel mogelijkheden!) en F. zijn historische uitspraak bij het eerste romantische object "het dak is nog goed" (hetgeen niet helemaal objectief was waargenomen). Maar ja. Nu hebben we onze ideale plek in Frankrijk gevonden en hoeven niet meer op pad. Toch gaan we , niet elke week, maar toch wel 2 x per jaar op een pand in Nederland of Frankrijk af om te kijken of het niets voor ons is. Vandaag was dat een object van de makelaar Redres in Gendringen. 375.000 euro. Geen geld voor veel huis en 3 schuren op ruim een halve hectare grond.
Toch eindige onze droom bij het tochtje naar- en op de terugweg van het huis. Wat een drama dorpen in de buurt (Gendringen!), wat een industrie bij 's Heerenberg en wat plat allemaal. Ook de plek zelf voelde niet helemaal heimisch. Niet getreurd, volgende keer het antroposofische huis in Lunteren bekijken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten