Ik heb hem uit: de dikke van Harstad ofwel Max, Mischa en het Tet- offensief. 13 Juni kondigde ik aan dat ik het boek zou gaan lezen in de zomervakantie. Ik heb bijna twee maanden gedaan over de twaalfhonderdtwintig pagina's. Een fenomenaal boek. Af en toe taai, om dan weer los te gaan in knappe beschrijvingen van de gemoedstoestand van de hoofdpersoon. Afijn, een goeie recensie is er al gemaakt door VPRO boeken:
Door de beschrijvingen van de fictieve schilderijen die de fictieve Mischa maakt kreeg ik zin om zelf te gaan schilderen. Hoewel ik een kunstopleiding heb, heb ik nooit geschilderd met (olie)verf en er ook nooit behoefte toe gevoeld. Dan moet je wel wervend kunnen schrijven als dat nu wel gebeurt! Toen ik bovenstaande recensie nog eens las zag ik dat de schrijver bij de Noorse uitgave een theaterposter (Max is theatermaker) en een catalogus van het werk van Mischa had toegevoegd. Geweldig idee. Lezen dat boek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten