kunst

Een dag vol kunst afgelopen donderdag. Eerst naar de tentoonstelling van Armando in museum Voorlinden in Wassenaar. Het zonnetje scheen om de autorit ernaartoe wat aangenamer te maken en de schilderijen van Armando maakten indruk. Veel indruk.

Daarna naar Delft om een voorstelling van Peter de Jong en Piet van der Pas te zien. De een acteur, de ander beeldend kunstenaar en vaak samen aan het werk. In een sfeervol theater (Rietveld) was er eerst een stuk te zien rondom de verhalen van Toon Tellegen. Daarna een stuk met vijf verhalen van Belcampo. Het eerste stuk was voornamelijk grappig en fantastisch geacteerd. Het tweede stuk was serieuzer en absurdistischer. Er waren enkele epische beelden te ervaren. Piet, naakt, als pasgeborene op een tafel, daarna zwargeverfd zodat alleen zijn hoofd overbleef.  Helaas heb ik geen plaatje van de voorstelling paraat. Daarom een ouder kunstwerk van Peter. Zie zijn website PeterDejong.mobi

 

kerst/ geen kerst

F. verbaasde mij door naar een kerstboom te vragen. 'We gaan toch weg!' was mijn commentaar. 'Geen kerstboom, dit jaar.' 

Geen kerstboom. Maar ik ga natuurlijk wel naar de kerstmarkt op Schaarsbergen. Aanstaande zaterdag 15 december waar Paula amen met Didi met haar kraam staat. Zelfgesponnen  en gebreide prachtige spullen maar ook vrij werk! Ik heb er al een besteld.

voorbereidingen

Vandaag heb ik me opgegeven voor een foto excursie in de wijk Chinatown in Bangkok bij Co van Wesseltours. Tevens op hun site allerlei filmpjes bekeken over de skytrain, de metro en de airporttrain.

Heel nuttig (voor mij) om al van te voren een indruk te krijgen hoe het daar gaat aan de andere kant van de wereld. Ik weet nog hoe het de eerste keer in Parijs voelde. Ik was negentien en mijn reisgezelschap en ik hadden ondanks onze jeugd en scherpte de grootste moeite om de Parijse metro te begrijpen. Ik zie nog voor me dat A. ten slotte maar over het hekje sprong omdat er iets mis was met het kaartje en de allerlaatste metro van die dag op het punt stond te vertrekken. 

Ik zal u vertellen wat ons na een reis van 22 (!) uur te doen staat. We kopen coins voor de airporttrain. Gaan naar de begane grond. Stappen in en rijden tot Makassan, stappen over op de metro (nieuw kaartje kopen)en rijden tot Si Lom. Eitje.....

toneel, tv en een computer!

Veel te vertellen. Net nadat ik me had neergelegd bij het uitstel van het kopen van een nieuwe tablet/laptop omdat we al zo veel geld uitgeven de laatste tijd en ik het bedrag eerst van mijn 'zakgeld' bij elkaar wilde sparen toch voor een aanbieding voor de bijl gegaan. Ik heb 'em! De Surface Pro. het is heerlijk om alles weer op één apparaat te hebben. Super blij, tot nu toe.

Over naar meer verheven zaken dan het consumentisme. De nieuwe voorstelling van Oostpool, getiteld 'allemaal mensen'. Ik vond het weer fantastisch. De Volkskrant schrijft er het volgende over ( vier sterren) Allemaal mensen laat zich nog het best omschrijven als een uit de hand gelopen eindejaarsproductie van de toneelschool, maar dan tot in de puntjes voorbereid. Met verrassend veel scènes over heftige, zware onderwerpen die niet ontaarden in belerend, of al te politiek correct theater. Zeker, ook dit keer gaat het over racisme, diversiteit, genderneutraliteit, homohaat en kleurverschillen. Maar de toon blijft licht, is niet cynisch en hier en daar zelfs op een schattige manier naïef.

link naar de site van Oostpool waar een filmpje klaarstaat 

e





Van de grote kunst naar de kleine. Missie Aarde. Behalve F. ken ik niemand die dat VPRO programma net als ik leuk vindt. De droogkomische sketch in een ruimteschip met een aantal totaal verschillende karakters vind ik eindeloos grappig.

Inmiddels alweer van de buis af, maar vast nog wel nog via internet te volgen.

breien

Stress op het werk. Lang niet gehad, maar weer ouderwets aanwezig. Daar zal ik u niet mee vermoeien. Een heel eenvoudig, onschuldig onderwerp heb ik voor u: breien. Eens in  de zoveel tijd steekt het breivirus bij mij de kop op. Vroeger mondde dat af en toe uit in een hele trui. Dat lukt me de laatste jaren niet meer. Sjaals. Dat is het hoogst haalbare wat er qua breien nog in mij zit (of uit mij komt, net wat u wilt).

Omdat er voor de herfstvakantie enorm slecht weer was voorspeld had ik mij nog gauw twee bolletjes wol en een ingewikkelde beschrijving aangeschaft voor twee mofjes. Twee keer twintig centimeter breien. Dat moest lukken. Maar helaas of gelukkig, het was fantastisch mooi weer, alle dagen van de vakantie. Het breiresultaat is daardoor bedroevend. Zie onder. Maar de kleuren blijven mooi. Als ik het nu eens weer op zou pakken? Schijnt rustgevend te zijn. Dan heb ik twee vliegen in 1 klap.

Bij de bibliotheek kwam ik een fascinerend breiboek tegen: Rondom textiel van Henriette Beukers. Niet alleen over breien, maar wel voornamelijk. Het blijkt dat er over de hele wereld wordt gebreid, maar dat dat overal anders gebeurt, met een andere techniek. Het schijnt dat als men in Peru onze manier van breien ziet er hard gelachen wordt. Een paar mooie voorbeelden uit het boek.

foto's

Ik ben weer eens bezig met mijn fotoverzameling. Deze week heb ik een fotoboek afgerond met foto's van 2018 en opgestuurd om af te laten drukken (Thailand wordt een apart boekje).

Tot een jaar of drie geleden had ik qua foto's alles goed voor elkaar. Alles prima gerangschikt en gerubriceerd en ik kon alles sorteren zoals ik dat wilde. Mijn hulp: IPhoto. Geweldig programma. Net zo geweldig als Apple's web design programma IWeb was. Helaas. Apple vond het tijd om te evolueren. Photos kwam in plaats van IPhoto. Nooit heb ik dat programma onder de knie gekregen. Net zomin als het nieuwe videobewerkingprogramma IMovie. Voor Webdesign kwam al helemaal niets meer in de plaats.

Dus op zoek naar andere programmatuur. Dat wil maar niet lukken. Het zal aan de leeftijd liggen, maar ik kan sowieso geen enkele nieuwe software onder de knie krijgen zonder 'live' onderricht. Daar komt bij dat mijn laptop bijna overleden is, mijn IPad geen nieuwe updates meer aankan en er na de val van vorig jaar een blinde vlek blijft op het scherm. Ik wil dus iets nieuws! Een eindeloze zoektocht is het tot nu toe. Ik neig het meeste naar een 'surface': een hybride apparaat, deels tablet, deels laptop. We gaan het zien. Bij het doorscrollen zojuist van foto's uit 2000 kwam ik deze superfoto tegen. Portret tegen de zon, uit de tijd dat fotograferen nog met een analoog toestel werd gedaan, je per zomervakantie hooguit twee rolletjes van 36 meenam en na terugkomst nog een weekje moest wachten op de afdrukken. Overzichtelijke tijd was dat....

Herman van Veen

Vanavond zag ik Herman van Veen een liedje zingen in DWDD en ik moest huilen. Nu gebeurt dat best wel snel , en nog meer naarmate ik ouder word. Waarom moest ik huilen om dat liedje? Het is een liedje uit 1969. Toen heb ik het nog niet gehoord, denk ik, ik was tien jaar oud. Maar wel later toen ik , eenmalig, naar een show van hem ben geweest in Delft. Zwaar onder de indruk was ik, hoewel ik hem daarna een beetje heb verguisd. Oubollig, niet politiek, niet hip....

Maar dit liedje sloeg weer in als een bom. Herinneringen aan die tijd. Aan mijn zus vooral, zij als zes jaar oudere zus al een leven hebbende zoals ik me dat in mijn dromen voorstelde. Mijn verlangen naar een liefde die eeuwig zou duren...

Luister maar nog eens naar van Veen

link naar youtube: liefde van later

of naar het origineel van Jaques Brel, nog weer tien jaar eerder in 1959

link naar youtube: Jaques Brel, les vieux amants

opruiming

Met de winterjas aan, de muts, de handschoenen en de kniekousen, vandaag door de regen, is het moeilijk voor te stellen dat ik een goeie week geleden nog in een hemdje in de zon zat.

Maar genoeg gezeurd over het weer!

Vrijdag in Utrecht de nieuwe oplage boeken (de vrienden) opgehaald.

Ze zijn door een grondige revisie gegaan,ik heb een ander lettertype gekozen en ze lijken helemaal zonder fouten gedrukt. Te koop dus nu. Voor negentien euro vijftig.  Dinsdag krijgt Saida er een voor haar verjaardag. Ze wordt dertien. Nog een beetje jong misschien. Maar heb ik zelf niet op mijn vijftiende al Turks Fruit gezien in de bioscoop? Moet kunnen.

Verder zijn we bezig met de badkamer. Met het opruimen van de droger: een onmisbaar apparaat toen we nog met z'n drieën in dit huis woonden, maar nu steeds minder gebruikt, kwam er een lawine van daaruitvolgende activiteiten  te voorschijn. Schoonmaken, natuurlijk. Twintig jaar oud vuil proberen te verwijderen op de vloer. Een nieuw blad op de overgebleven wasmachine, hout? Met poot of hangend? Eindelijk eens een groter badkamerkastje naast de spiegel?

Dat laatste werd direct in gang gezet. Op zondag naar Ikea. Je bent daar dan niet alleen... Wel meteen door F. opgehangen. Het blad behoeft nog een weekendje of wat werk. Maar goed, met dit weer is dat geen probleem. Wandelen zit er toch voorlopig niet in.

Frankrijk

Vlinders, hagedisjes, een dode vos, elke dag zon, geen water in de rivier, uilen in de nacht, eten en drinken, een brocante in Annonay.

Een week relaxen en niets doen. Herfstvakantie in Frankrijk.

 

OR

Een beetje hoofdpijn door een hele dag vergaderen. De vakbonden kwamen vandaag langs. Een jaarlijks gebeuren om eerst met ons (OR)te sparren en de temperatuur te voelen in de organisatie om daarna met de bestuurder te overleggen. Een overleg waar de OR als toehoorder bij kan zitten. Daarvoor nog eerst ons eigen overleg en erna het vijf-wekelijkse overleg met de bestuurder. Allemaal interessant maar vermoeiend. 

Ik ben wel helemaal in OR-stemming, want vorige week ben ik met twee OR collega's naar de tweedaagse van het Platform medezeggenschap MBO geweest. Ook heel interessant, het doet je wel afvragen waar je staat als OR en hoe activistisch je wilt zijn of toch als eerste kiest voor een een goede sfeer en samenwerking met de bestuurder. En daar gaan we het dan op onze eigen tweedaagse over brainstormen, over een paar weken is dat.