toneel, tv en een computer!

Veel te vertellen. Net nadat ik me had neergelegd bij het uitstel van het kopen van een nieuwe tablet/laptop omdat we al zo veel geld uitgeven de laatste tijd en ik het bedrag eerst van mijn 'zakgeld' bij elkaar wilde sparen toch voor een aanbieding voor de bijl gegaan. Ik heb 'em! De Surface Pro. het is heerlijk om alles weer op één apparaat te hebben. Super blij, tot nu toe.

Over naar meer verheven zaken dan het consumentisme. De nieuwe voorstelling van Oostpool, getiteld 'allemaal mensen'. Ik vond het weer fantastisch. De Volkskrant schrijft er het volgende over ( vier sterren) Allemaal mensen laat zich nog het best omschrijven als een uit de hand gelopen eindejaarsproductie van de toneelschool, maar dan tot in de puntjes voorbereid. Met verrassend veel scènes over heftige, zware onderwerpen die niet ontaarden in belerend, of al te politiek correct theater. Zeker, ook dit keer gaat het over racisme, diversiteit, genderneutraliteit, homohaat en kleurverschillen. Maar de toon blijft licht, is niet cynisch en hier en daar zelfs op een schattige manier naïef.

link naar de site van Oostpool waar een filmpje klaarstaat 

e





Van de grote kunst naar de kleine. Missie Aarde. Behalve F. ken ik niemand die dat VPRO programma net als ik leuk vindt. De droogkomische sketch in een ruimteschip met een aantal totaal verschillende karakters vind ik eindeloos grappig.

Inmiddels alweer van de buis af, maar vast nog wel nog via internet te volgen.

breien

Stress op het werk. Lang niet gehad, maar weer ouderwets aanwezig. Daar zal ik u niet mee vermoeien. Een heel eenvoudig, onschuldig onderwerp heb ik voor u: breien. Eens in  de zoveel tijd steekt het breivirus bij mij de kop op. Vroeger mondde dat af en toe uit in een hele trui. Dat lukt me de laatste jaren niet meer. Sjaals. Dat is het hoogst haalbare wat er qua breien nog in mij zit (of uit mij komt, net wat u wilt).

Omdat er voor de herfstvakantie enorm slecht weer was voorspeld had ik mij nog gauw twee bolletjes wol en een ingewikkelde beschrijving aangeschaft voor twee mofjes. Twee keer twintig centimeter breien. Dat moest lukken. Maar helaas of gelukkig, het was fantastisch mooi weer, alle dagen van de vakantie. Het breiresultaat is daardoor bedroevend. Zie onder. Maar de kleuren blijven mooi. Als ik het nu eens weer op zou pakken? Schijnt rustgevend te zijn. Dan heb ik twee vliegen in 1 klap.

Bij de bibliotheek kwam ik een fascinerend breiboek tegen: Rondom textiel van Henriette Beukers. Niet alleen over breien, maar wel voornamelijk. Het blijkt dat er over de hele wereld wordt gebreid, maar dat dat overal anders gebeurt, met een andere techniek. Het schijnt dat als men in Peru onze manier van breien ziet er hard gelachen wordt. Een paar mooie voorbeelden uit het boek.

foto's

Ik ben weer eens bezig met mijn fotoverzameling. Deze week heb ik een fotoboek afgerond met foto's van 2018 en opgestuurd om af te laten drukken (Thailand wordt een apart boekje).

Tot een jaar of drie geleden had ik qua foto's alles goed voor elkaar. Alles prima gerangschikt en gerubriceerd en ik kon alles sorteren zoals ik dat wilde. Mijn hulp: IPhoto. Geweldig programma. Net zo geweldig als Apple's web design programma IWeb was. Helaas. Apple vond het tijd om te evolueren. Photos kwam in plaats van IPhoto. Nooit heb ik dat programma onder de knie gekregen. Net zomin als het nieuwe videobewerkingprogramma IMovie. Voor Webdesign kwam al helemaal niets meer in de plaats.

Dus op zoek naar andere programmatuur. Dat wil maar niet lukken. Het zal aan de leeftijd liggen, maar ik kan sowieso geen enkele nieuwe software onder de knie krijgen zonder 'live' onderricht. Daar komt bij dat mijn laptop bijna overleden is, mijn IPad geen nieuwe updates meer aankan en er na de val van vorig jaar een blinde vlek blijft op het scherm. Ik wil dus iets nieuws! Een eindeloze zoektocht is het tot nu toe. Ik neig het meeste naar een 'surface': een hybride apparaat, deels tablet, deels laptop. We gaan het zien. Bij het doorscrollen zojuist van foto's uit 2000 kwam ik deze superfoto tegen. Portret tegen de zon, uit de tijd dat fotograferen nog met een analoog toestel werd gedaan, je per zomervakantie hooguit twee rolletjes van 36 meenam en na terugkomst nog een weekje moest wachten op de afdrukken. Overzichtelijke tijd was dat....

Herman van Veen

Vanavond zag ik Herman van Veen een liedje zingen in DWDD en ik moest huilen. Nu gebeurt dat best wel snel , en nog meer naarmate ik ouder word. Waarom moest ik huilen om dat liedje? Het is een liedje uit 1969. Toen heb ik het nog niet gehoord, denk ik, ik was tien jaar oud. Maar wel later toen ik , eenmalig, naar een show van hem ben geweest in Delft. Zwaar onder de indruk was ik, hoewel ik hem daarna een beetje heb verguisd. Oubollig, niet politiek, niet hip....

Maar dit liedje sloeg weer in als een bom. Herinneringen aan die tijd. Aan mijn zus vooral, zij als zes jaar oudere zus al een leven hebbende zoals ik me dat in mijn dromen voorstelde. Mijn verlangen naar een liefde die eeuwig zou duren...

Luister maar nog eens naar van Veen

link naar youtube: liefde van later

of naar het origineel van Jaques Brel, nog weer tien jaar eerder in 1959

link naar youtube: Jaques Brel, les vieux amants