plonsbak

Nog even terug naar de zomervakantie. Naar de plonsbak. Al jaren geleden bedacht, maar deze zomer ineens onmisbaar geacht, zou deze dit jaar, deze zomer gemaakt worden. Het leek simpel. Een gat graven waar al een verdieping in de grond zat. Een betonnen vloertje storten, een muurtje van betonstenen en afwerken met natuursteen.

F. was er druk mee, de hele zomer. Maar hij is daar druk mee gebleven, de afgelopen weken weer thuis in Arnhem. Er moest toch een pomp inkomen. Iedereen adviseerde het.  Maar wat voor pomp? Een zoektocht naar leveranciers volgde. Buizen en verbindingsstukken werden gevonden, toch weer geruild en komende herfstvakantie uitgeprobeerd. De leeuw als versiering achter de spuitmond was al eerder in Italië gescoord.  

Ik kan niet wachten op zomer 2020!

BOT

Hier zijn we geweest, afgelopen zaterdag, voor de tweede keer. De eerste keer in een tent op hoogte 80. Nu in de Melkfabriek:  BOT. Muzikanten die muziek maken op vreemde instrumenten.Fantastisch. Oordeel zelf-> uitgebreide video (uit 2013)

Barbaresco

We gingen dus naar Barbaresco. Het dorp in Italië waar de wijn met dezelfde naam vandaan komt. F. was vorig jaar verliefd geworden op het landschap toen we vanuit Cuneo naar de wijnboerderij Ca' del Baio waren gereden om wijn te proeven en te kopen. Hij wilde dit jaar weer naar dit sympathieke adres (met de geweldige wijnen). We sliepen in Casa Boffa, een behoorlijk chique (voor ons doen) bed & breakfast. We aten in twee restaurants in Barbaresco waarbij Campamac  nog leuker was dan Rabayo'. 

Er was geen plek in het restaurant meer (sorry, weekend!), maar nog wel aan een soort bar, met inkijk in een van de keukens. We kregen behalve heerlijk eten een fantastische voorstelling geserveerd. Van het rustig aan beginnen toen de gasten (allen Italianen, in waanzinnige outfits, denk Rai Uno shows) binnendruppelden, tot langzamerhand de spanning en het zweten van de koks door het glas heen voelbaar was toen het restaurant tot de nok toe vol zat. Fascinerend.

 

restaurant Campamac

 

pasta met ?

 

de glooiende wijnvelden

 

het dorp

 

en de wijnen....

staartje vakantie

Alweer twee weken aan het werk, maar ik had u nog berichten beloofd over Italië en de nieuwe kennissen in Arlebosc. Om daarmee te beginnen: deze Amsterdammers zijn vijf jaar geleden een groot project begonnen aan de doorgaande weg van Arlebosc naar Lamastre. Laten we zeggen een huis met 'beaucoup de possibilités' (makelaarstaal voor 'er is nog een hoop te doen'). Toen we van hen een rondleiding kregen was ik onder de indruk, maar bedacht dat dit huis wel echt héél groot is en héél veel werk vereist. Omdat zij hun facebookpagina volledig openbaar hebben voel ik me niet beschroomd om die foto's van -Maison du Ruisseau du Prêle- met u te delen.

 

Charmant,

 

met alle huisraad van vorige bewoners

 

 nog aanwezig.

 

Nieuwe daken, nieuwe vloeren...

 

en zo moet het uiteindelijk worden met een extra verdieping op een deel van het huis.

.