Nu toch maar het hoge woord eruit in plaats van tussen de regels door noemen? We zitten met een pandemie. Een virus waar nog geen vaccin voor is en waar ieder land zijn eigen maatregelen tegen neemt. Voor mij zijn sommige maatregelen erger dan voor anderen en sommige zijn minder erg. Ik werk bijvoorbeeld gewoon door tegen mijn normale salaris. Er is minder werk maar het voelt vervelender. De ergste dingen voor mij zijn (nu ik niet ziek ben en ook geen van mijn naasten) de sluiting van winkels, de bibliotheek, de horeca en de maatregel van de Fransen om een totale lock down af te kondigen zodat ik ook niet eens kan vluchten naar waar ik eigenlijk het liefste ben: in ons tweede huis in Frankrijk.
Gisteren heeft de president van Frankrijk, Macron, gesproken. De lock down zal verlengd worden t/m 11 mei. Daarna gaan waarschijnlijk wel de scholen weer open. Mijn vurige wens is dat er dan ook weer gereisd kan worden. Ik houd me vast aan tekenen zoals dat de Tour de France doorgaat (alleen later), dat de economie toch niet te lang stil gelegd kan worden, dat het virus zich in de zomer toch gedeisd houdt?
Ooit gaan we er weer heen. Laat het niet te lang duren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten