Zaterdag voor de vierde keer gegeten bij mijn huidige favoriete restaurant de Steenen Tafel. Ik had me er zo op verheugd dat ik vlak van tevoren dacht: dat kan alleen maar tegenvallen! Maar dat deed het wederom niet. Voor het eerst waren onze vrienden mee. Zij kozen voor kaas als nagerecht. Dat hadden F. en ik daar nog nooit gedaan want: best wel duur, kaas kun je ook in de winkel kant en klaar kopen en de zoete toetjes zijn er zo lekker. Maar kaas dus. En dat werd een heel theater. De kar hadden we al wel eerder vanuit de verte gezien natuurlijk, maar nu hij bij onze tafel kwam konden we het spektakel van dichtbij meemaken. Door de gerant werden eerst witte handschoenen aangetrokken. Toen werd de klep van de kar geopend, het spotlight aangedaan en uitgelegd wat er zoal te bekomen was. Ik snoepte mee met F. omdat ik voor het zoete toetje had gekozen. Een Montelimar noga fantasie. Perfect. Maar dat was de kaas ook. Nog nooit zulke lekkere kaas gegeten. Ik kan mij wel enkele kazen herinneren uit vroeger tijden. Bijvoorbeeld de kaas uit Lalouvesc die (het spijt mij) naar kots rook , én smaakte. Samen met de okselgeur van de serveerster goed voor eeuwige herinnering. Qua kaas dan. Terwijl we toch wel wat gewend zijn. Maar nu de hemel op kaasgebied. Ik zou willen weten waar ze die kazen vandaan halen. Zullen we toch weer erheen moeten. Jammer!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten