Mijn trombonespelende huisgenoot is na de meivakantie met volle kracht verder gegaan met zijn speel-hok. Alle randvoorwaarden zijn klaar: de overkapping voor fietsen, de bestrating daar en in de rest van de tuin, de ruimte leeg!! De stoeptegels naar de Klarendal tuin, overgebleven zand naar park Klingendaal, alwaar kinderen meteen met het zand gingen spelen. Dit weekend is een groot deel van de eerste laag van de isolatie aangebracht. Hij is er blij mee: met het vooruitzicht voluit te kunnen spelen zo dicht bij huis.
Ik vind vooral de overgang van het zien van een buiten klussende echtgenoot in Frankrijk naar hier, in een klein hok, wel erg groot. Daarom kijk ik tot we weer gaan (of het weer hier eens beter wordt) met enige regelmatig naar de volgende foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten