Dit schilderij, geschilderd door mijn moeder, staat op de voorkant van de rouwkaart van mijn vader. Ja, hij is afgelopen zaterdag overleden. Na meer dan vier weken in het ziekenhuis waar hij een longontsteking opliep, er botkanker werd ontdekt en het oude probleem met zijn slokdarm verergerde. De eerste drie weken ging het nog erg op en neer. Was hij de ene dag heel slecht, de volgende dag ging het weer beter. Alleen de laatste week, nadat ook sondevoeding was mislukt was er geen houden meer aan. De artsen hebben ervoor gezorgd dat hij zijn laatste adem kon uitblazen bij mijn moeder in het verpleeghuis, in haar kamer. Dat was mooi. Nu wisselen bij mij verdriet en opluchting elkaar af. Verdriet om wat vroeger was. Opluchting omdat de constante zorg voor hem in het achterhoofd niet meer nodig is. Vrijdag is de crematie. Ik hoop dat het een mooi afscheid wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten