slaapkamer

Het nieuwe bed was in de kerstvakantie al klaar, maar het optische effect viel tegen omdat de kleur van de houten vloer teveel leek op de kleur van het hout van het bed. Een half jaar steggelen over een nieuwe kleur op de vloer volgde. Donkerblauw moest het worden in eerste instantie. Maar omdat we er niet uitkwamen welke kleur donkerblauw, werd teruggegrepen op mijn eerste idee: wit. Twee weken ploeteren en nu is het klaar. Met als kers op de taart dure satijn- katoenen dekbedovertrekken van de Bijenkorf. We kunnen weer even vooruit.

vervolg Alle wegen naar Bangkok

Ze gingen een eettentje binnen en bestelden Banh xeo en Pho.

Terwijl Sjors van zijn soep slurpte vertelde hij over zijn avonturen. Hij had de meest vreemde dingen gedaan. Hij was in de Cu Chi tunnels van de Vietcong geweest, nu toeristische bezienswaardigheden, had een jungletocht gemaakt van drie dagen die behoorlijk zwaar was geweest en had elke avond met andere backpackers zitten drinken. Wel had hij steeds goed op zijn geld en andere bezittingen gelet. Nu was hij uitgeraasd. Hij zuchtte.

‘Ik dacht, ondanks de slechte ervaring met Andreas, wilde ik toch, nu ik een paar dagen zonder je was, gaan feesten. Wel, dat heb ik gedaan. Genoeg voor de hele reis.’

Toen de kom leeg was, Sjors was altijd een snelle eter, keek hij Matthias aan en zei: ‘ik kan wel heel egoïstisch zijn.’

‘Jawel,’ zei Matthias, ‘maar ik heb altijd veel op je geleund. Het ene gedrag lokt het andere uit, nietwaar. Zullen we allebei wat water in de wijn doen? Ik neem wat meer initiatief, en jij laat je wat meer leiden?’

‘Prima,’ zei Sjors. ‘Nu mag jij mij leiden naar het hostel. O, nee, nu bepaal ik het weer!’ Ze barstten allebei in lachen uit.

‘Nee,’ zei Matthias, jij vertelt me eerst maar eens wat uitgebreider wat je allemaal hebt meegemaakt. ‘Welke nationaliteiten heb je allemaal ontmoet?’

Sjors was uitgepraat en leunde achterover. Hij likte het bordje af waar zijn toetje op had gelegen.

‘Maar nu jij. Wat heb jij in de afgelopen dagen uitgevoerd?’

Matthias noemde het meisje. Sjors keek hem verbaasd aan.

‘O,’ er viel een stilte. ‘Heb je met haar al die lekkere dingen gegeten op die foto's die je me appte.’

‘Ja, het meeste wel, ik leerde haar kennen op de eerste avond dat je weg was en ik had overal schijt aan. In mijn achterhoofd zat Phailin,’ hij keek nadenkend, ‘maar misschien wilde ik iets testen voor mezelf. Misschien wilde ik bewijzen dat ik nog niet vastgebakken zit aan haar. Maar het bleek uiteindelijk niet belangrijk. Het was leuk en daarmee klaar. Ik vertel het alleen maar aan je omdat ik het niet verzwijgen wil. Nemen we nog een Che met mango?’

‘Natuurlijk,’ Sjors grijnsde breed.

‘Nou, dat had ik niet verwacht van je, makker! Maar als je het maar naar je zin hebt gehad. ‘s Ochtends als ik met een kater wakker werd moest ik steeds aan je denken. Of je nog kwaad op me was en of je je wel zou vermaken. Nou, over het laatste had ik me dus niet druk hoeven maken.’

Ze genoten van hun tweede toetje en met de armen om elkaars schouders geslagen liepen ze terug naar het hostel om te gaan slapen.

Sjors verzuchtte terwijl hij de dunne deken over zich heen trok: ‘Voelt goed, gaan slapen zonder alcohol. O, nee, één pilsje, nou ja, één pils is geen pils. Welterusten!’

 wordt vervolgd