Het was even wennen afgelopen week. De temperatuur kelderde onderuit en zondag regende het de hele dag. Dat was op zich geen probleem. Eindelijk lonkte niet de buitenwereld maar konden, maanden uitgestelde, klusjes aangepakt. Maar toen ik maandagmorgen behalve mijn uit de mottenballen gehaalde winterjas ook al behoefte kreeg aan een muts toen ik naar mijn werk fietste dacht ik: -zo hard hoeft het nou ook weer niet te gaan!-
De herfstbuien werden wel verzacht door het kijken naar computerbeelden van eilanden met palmbomen. We gaan in de kerstvakantie naar Thailand. Grappig dat ik nu zelf mijn onderzoek voor het boek 'Alle wegen naar Bangkok' kan controleren op betrouwbaarheid. Dat manuscript laat trouwens nog wel even op zich wachten want ik ben begonnen aan het redigeren van mijn jeugdboek 'De vrienden'. Niet heel leuk, maar het wordt er wel beter van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten